Op vrijdag 6 juni maakte een grote groep Cantabilé-leden een feestelijke dagtocht naar Lochem in de Achterhoek. Voor half negen was iedereen present op station Voorhout om in een imposante oranje touringcar plaats te nemen. Na een boeiend extra rondje op de rotonde van de Randweg slaagde de chauffeur er gelukkig in het dorp te verlaten.
De rit naar Lochem verliep voorspoedig; ondanks de treinstaking belandden we niet in een file. Achterin de bus greep Anton zijn trouwe gitaar en werd alvast wat gezongen door de heren. Hoewel de keuze voor ‘ The Sound of Silence’ (van Simon & Garfunkel) wellicht niet geheel zonder ironie was…
Intussen werden we goed verzorgd door The Sopranos, met lekker warme koffie (sorry Johan!) en heerlijke dadelcake van Grada. We kregen ook nog een plaatsnamenpuzzel voorgeschoteld, met ontzettend slimme en leuke taalvondsten, al blijft het een gemiste kans dat Waspik niet in de puzzel was opgenomen… Bij het oversteken van de IJssel bij Deventer werd spontaan ‘Denkend aan Holland’ aangeheven. Sneller dan verwacht waren we in de Achterhoek: overal groen, rust en ruimte, een prachtig stukje Nederland. Resi probeerde ons tot inzingen te bewegen, maar dat ging niet helemaal naar wens; de akoestiek in een bus is niet je dat, en de mannen achterin konden de dames voorin niet verstaan en vice versa. Voor degenen die in het midden zaten moet het afzien zijn geweest. Al was ‘ Country roads’ wel lekker toepasselijk!
Eenmaal in Lochem traden we aan voor ons optreden in WZC Gudula, waar Kasia ons al blij opwachtte. Een vol uur hebben we gezongen, zonder pauze. Met het hele gamma van ons repertoire: van vrolijke meezingers als ‘Reisje langs de Rijn’ tot het gedragen ‘Herinnering aan Holland’, en van alles ertussenin. Het was te merken dat de bewoners ons concert goed konden waarderen, hier en daar werd er meegezongen. Wat is het toch altijd fijn om liefde voor muziek met mensen te delen.
Na afloop genoten we van een heerlijke lunch in een gezellig restaurantje in het centrum, perfect geregeld allemaal door Grada, chapeau! Na de lunch hadden we even tijd om het stadje te verkennen, en troffen de deuren van de middeleeuwse Gudulakerk gastvrij open staan. En ja… het koorbloed waar het niet gaan kan… spontaan begonnen enkele koorleden te zingen, en meerdere anderen vielen in. De prachtige akoestiek zorgde ervoor dat het allemaal heel mooi klonk, en verschillende kerkbezoekers bleven stilstaan om naar ons te luisteren. Een meneer viel zelfs in bij ‘ Ich bete…’. Met een volgens mij heel acceptabele versie van ‘Come again’ sloten we ons spontane miniconcertje af.
Even later -en een ijsje verder- reden we naar de tweede attractie van de dag, het prachtige landgoed Huis Verwolde, waar we rondgeleid worden door prachtig gemeubileerde vertrekken en salons. Even terug in de tijd en naar een wereld van weelde maar ook van streng protocol. Een wereld waar, zowel voor de rijken als voor de mensen die hen bedienden, alles in het teken stond van regels en waar alles wat niet verboden was, verplicht was. Nooit geweten dat je al met schande en hoon overladen kon worden als je soepbord het damasten tafelkleed een beetje had ingedeukt… Nee, doe dan toch maar de huidige tijd!
Na een drankje in de kasteelkeuken en nog wat rondneuzen in de tuin en het winkeltje was het tijd om Westwaarts te gaan, velen van ons met het vaste voornemen de Achterhoek eens wat uitvoeriger te verkennen. En na een voorspoedige rit, met wijn en knabbels van onze onvolprezen sopranen, en een kleine file bij Barneveld waren we precies 11 uur na vertrek weer terug in Voorhout.
Ik denk dat ik wel voor iedereen spreek als ik zeg dat we terug kunnen kijken op een onvergetelijke dag. Met heel veel dank aan de koorleden die dit allemaal mogelijk hebben gemaakt. En natuurlijk aan Kringloop Voorhout zonder wie dit niet mogelijk was geweest!
